Here we go again!

Na een lekker zonnige trip langs Sao Miguel met de mooie rose spi op gaan we lekker eten. Tijdens het eten worden we nog even bezocht door een stel dolfijnen, maar zij vinden eten ook belangrijker dan met onze boot spelen en zijn snel weer weg. Na de Couscous salade met steak beginnen we weer aan de eerste wachten van de oversteek.

Tegen de tijd dat het donker wordt halen we de spi weg en kunnen we gaan sterren kijken. Het begin van de nacht is mooi helder en er zijn sterren, planeten, satellieten en de maan te zien. Af en toe valt er een ster...

Bjorn vind het zo leuk dat hij zijn eerste slaap overslaat!

In het donker kunnen we de bezoekende dolfijnen minder goed zien, maar hun plonsjes lichten wit op in het maanlicht en in de boot kan je het gepiep horen.

In de loop van de nacht wordt het een beetje bewolkter maar dan komt ook al snel de zon weer op. Exact volgens de gribfile krijgen we een klein frontje over met iets meer wind en een windverdraaing zodat we de screacher moeten inrollen en de fok hijsen.

We zitten nu 31 juli om 15.00 UTC op 39°16,24N 023°21,33W en hebben nog 717 mijl te gaan naar La Coruna.

Groetjes van Renzo, Edith en Bjorn.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Here we go again!

Na een lekker zonnige trip langs Sao Miguel met de mooie rose spi op gaan we lekker eten. Tijdens het eten worden we nog even bezocht door een stel dolfijnen, maar zij vinden eten ook belangrijker dan met onze boot spelen en zijn snel weer weg. Na de Couscous salade met steak beginnen we weer aan de eerste wachten van de oversteek.

Tegen de tijd dat het donker wordt halen we de spi weg en kunnen we gaan sterren kijken. Het begin van de nacht is mooi helder en er zijn sterren, planeten, satellieten en de maan te zien. Af en toe valt er een ster...

Bjorn vind het zo leuk dat hij zijn eerste slaap overslaat!

In het donker kunnen we de bezoekende dolfijnen minder goed zien, maar hun plonsjes lichten wit op in het maanlicht en in de boot kan je het gepiep horen.

In de loop van de nacht wordt het een beetje bewolkter maar dan komt ook al snel de zon weer op. Exact volgens de gribfile krijgen we een klein frontje over met iets meer wind en een windverdraaing zodat we de screacher moeten inrollen en de fok hijsen.

We zitten nu 31 juli om 15.00 UTC op 39°16,24N 023°21,33W en hebben nog 717 mijl te gaan naar La Coruna.

Groetjes van Renzo, Edith en Bjorn.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Poetsen voor vertrek

Bjorn is druk bezig om de onderkant van Equinox schoon te maken. Hierdoor gaan we natuurlijk nog veeeeel sneller.

Vertrek uit de Azoren

Maandagavond is Bjorn op de Sao Miguel aangekomen! We hebben een mooie verjaardagscake gebakken en de achterkajuit versierd voor hem.
Gisteren hebben we weer een autootje gehuurd en nu hebben we de Sete Cidades en kratermeren gezien vanuit het uitzichtspunt, bijna geen mist, en een mooi wandelpad waar we met de auto goed overheen konden. Daarna naar de Furnas gereden en de zwaveldampen opgesnoven.
Vandaag maken we de boot klaar voor vertrek. Bjorn poetst de onderkant zodat we weer als een speer door het water gaan. Renzo en ik ruimen op en zo meteen vertrekken we. Wind uit west tot zuidwest en als de wind luistert naar de gribfiles hebben we de hele tocht wind mee. Zou toch leuk zijn.

Groetjes,
Renzo, Edith en Bjorn

Logo van de Azoren

Het is mooi aan de overkant

Verjaardagsetentje Margriet

Wisseling van de wacht

Zo, na een gezellige verjaardag van de Moeders, Margriet hier en
natuurlijk Mariet in het regenachtige NL, hebben we gisteren de dag
afgesloten met een lekker etentje in het eerste restaurant dat we hier
met hun bezocht hadden. We hebben zelfs nog in het restaurant gezongen.
Vanmorgen Margriet en Gerd op het vliegveld gedropt, nog een mooi
kratermeer bekeken dat de eerste keer helemaal verstopt was in de mist.
Prachtig. Maar Sightseeing op een nuchtere maag is toch iets te veel
voor ons. Dus eerst maar even een broodje gehaald voordat we de
supermarkt in durfden te gaan. Bier en wijn ingekocht daar na het
laatste bezoek de voorraden volledig uitgeput waren en Björn
waarschijnlijk ook wel een slokje lust.
De auto zonder schade ingeleverd, schoon schip gemaakt en nu is het dus
weer even tijd om de email bij te werken en jullie te laten weten hoe
het met ons gaat, met een biertje erbij natuurlijk.
Vanavond is er naast ons een optreden van Bob Sinclair, je weet wel met
dat gefluit, dat kunnen we wel volgen vanuit de boot. Verder weinig
nieuws, het gaat goed en we beginnen langzaam te beseffen dat we echt op
de terugweg zijn.

Renzo en Edith

Its a Bon(ito) dias!

Na een leuke wandeling door het dorpje Vila do Porto, een van de oudste nederzettingen van de Azoren zagen we dat er vissers binnen gekomen waren met mooie tonijntjes. Zij kunnen het beter dan wij. Toen Edith en ik om de haven gelopen waren naar de vissers toe vroegen we of we een vis konden kopen. We kregen een lekkere bonito en hoefden niet te betalen. Dat is nog eens vis halen! De vis gelijk schoongemaakt en in mooie moten de koelkast in. Gerd was toen net door de politie de haven uitgefloten. Zwemmen en havens gaan niet helemaal goed samen. De lokale kinderen wisten natuurlijk dat je wel kon zwemmen als de agent middag pauze heeft...
Later met z'n allen op de boot hoorden we een hoop gefluit en geroep. We hadden niet het idee dat het voor ons bedoeld was, maar toen we omkeken bleek dat wel het geval. Ze wezen op een vis. Weer liepen we een rondje om de haven en daar was een man die vanuit Canada weer terug naar Santa Maria was gekomen. Hij hoopte dat we frans konden spreken. Hij had nog een lekkere bonito voor ons, schoongemaakt en wel! Die heb ik gelijk opgebakken als middag hapje bij de borrel, heerlijk! Nu gaan we een lekkere schaal nasi maken met vers gebakken tonijn moten erbij. Morgen een auto huren en het eiland bezichtigen.


Groetjes
Renzo Edith
Gerd en Margriet.

Ilheu da Vila

Een vulkaan krater eiland voor Vila Franca.

Oversteek naar Santa Maria

Hoi allemaal,
Gisteren zijn we in Vila Franca do Campo wakker geworden.
We moesten snel weg want om 8 uur stond de politie aan de kade die ons vriendelijk vertelde dat om 9 uur de kade leeg moest zijn voor een andere boot. Die avond ervoor toen we aankwamen wezen de vissers eerst op de eerste kade. Toen we daar met hun hulp hadden aangelegd kwam er iemand roepen dat we daar niet mochten blijven en dat we een kade op moesten schuiven. Dat hadden we gedaan en vervolgens was dat dus ook niet helemaal de goede plek... In de marina was er geen plaats voor ons. We hebben er heerlijk vis gegeten.

Vanuit Vila Franca zijn we naar Santa Maria vertrokken, mooi op tijd en ontbeten tijdens het varen.
De overtocht verliep rustig, niet te veel wind, geen vis gevangen en 1 keer bezoek van dolfijntjes die dartel aan het springen waren.
Santa Maria is het oudst bevolkte eiland van de Azoren en erg klein. Op de kade werden we door de officials verwelkomd en na de nodige fomulieren konden we aan ons aanlegbiertje beginnen. De vis die Margriet had gekocht bij de vissers in Vila Franca schoongemaakt en we hebben die avond genoten van een couscous salade met vers gebakken visjes!

Ondertussen was Otto jarig, alsnog Gefeliciteerd!


We blijven het weekeinde hier.

Groetjes
Renzo, Edith, Margriet en Gerd

Sao Miguel en klussen

Na een langzame oversteek van Terceira naar Sao Miguel zijn we toch echt in Ponta Delgada. De wind was weer eens niet zoals voorspeld en in plaats van 15 knopen halve wind hadden we 10 knopen recht van voor. Kruisen dus en dobberen tussen de eilanden, heel erg relaxed. Vlak voordat het donker werd hadden we land in zicht. Nog even doorgaan en dan om 5 uur 's morgens leggen we aan in de nieuwe haven. Het klotst een beetje maar we kunnen weer heerlijk rustig slapen.
Donderdagochtend toch maar even uitslapen, toch wel vermoeiend zo'n ongeplande nachttocht. Daarna gaat Renzo zo snel mogelijk beginnen met het verwijderen van de netten, en de bestelde oogbouten ophalen. Aan het eind van de middag komen John en Jolanda (van de JoHo) nog even langs met de ouders van John. Zij zijn toch aangekomen op Sao Miguel. Niet via Angra, zoals verwacht, maar via Praia da Vittoria, zodat ze helaas niet bij de Nederlandse kolonie langs konden komen. Gezellig om ze weer even te zien.
Vrijdag eerst klussen en even later staan Gerd en Margriet bij de boot, vers aangekomen vanuit Nederland. Installeren in de achterkajuit gaat prima, dus daar slapen ze de komende tijd. Daarna moeten we toch verder met de netten, we willen ze zo snel mogelijk af hebben om lekker verder te kunnen en het eiland te verkennen.
Zaterdag hebben we weer druk geklust. In Ponta Delagada is een groot feest gaande voor de Heilige Geest en Gerd en Margriet hebben de honeurs waargenomen om de ossenwagenparade te bekijken en de gratis maaltijd van brood, wijn en bier te ontvangen. Daarnaast hebben ze ook nog een overleg met de burgemeester van Ponta Delgada gehad. Ze hebben ons dus prima vervangen.
Zondag weer druk geklust, maar dan is het ook bijna af. De oogbouten en -moeren, de RVS-buizen en zeillatten zijn allemaal geplaatst. Alleen de netten moeten er nog op geregen worden, maar dat wordt een mooi klusje voor morgen.
Maandag weer druk geklust, de netten op aan de buizen vastgezet met touwtjes. Eerst de netten goed nat gemaakt zodat ze lekker ver oprekken en dan vastzetten. Over het resultaat zijn we heel erg tevreden. Nog nooit zo'n mooie strakke netten gehad! Daarna het eerste biertje op het net en het heeft nog nooit zo lekker gelegen!
Dinsdag is het dan eindelijk tijd om een autootje te huren en het eiland te verkennen. Om 1 uur hebben we een auto en vertrekken eerst richting de kratermeren Lagoa Verde (groen meer) en Lagoa Azul (blauw meer). Ondertussen zijn er helaas wat wolkjes gekomen en bij het uitzichtspunt zien we een stukje groen meer en vooral veel mist. Jammer. Dan rijden we naar beneden, de krater in en wandelen een stukje rond het meer. We vermoeden dat Loch Ness erin huist, we zien wat grote plonzen, maar onomstotelijk is het niet bewezen. Daarna verder langs de westkust. We stoppen en picknicken bij een prachtig uitzichtspunt over een klein vissershaventje en steile rotskust. Dan naar de Caldeira Velha, waar een waterval is waar je in kan zwemmen. Het water is lauw door de vulkanische gassen die er langs komen. Ook is er een geothermische bron (blub blub in de modder) die stinkt naar zwavel. De boomvarens en andere planten die langs het wandelpad groeien zijn schitterend groen. We vervolgen de weg naar Lagoa da Fogoa, het is een steile weg omhoog en voor we het weten rijden we de wolken weer in. Steeds verder omhoog en steeds dikker worden de wolken. We zien nog geen 10 meter meer en vooral geen uitzicht over Lagoa da Fogoa. Inspannend rijden zonder het gewenste resultaat. We gaan terug naar Ponta Delgada, maar niet zonder te stoppen bij de Centre Commercial. Altijd profiteren van een auto door de zware boodschappen te doen. Als we terug komen bij de boot is het al laat en we gaan uit eten, bij London. Een heel erg goed restaurant waar je uitstekend vlees en chocolademousse kan eten.
Woensdag op tijd op om met de auto nog naar de Furnas te gaan. Weer bubbelt er van alles uit de grond en stinkt het enorm. Blijft indrukwekkend om te zien. Daarna naar het plaatsje Furnas. In het park daar is een 'vijver' met warmwaterbron. Het water is roestkleurig en heerlijk warm. Het moet wel heel erg goed voor je zijn, we hebben er lekker in rondgezwommen en het was veel te snel tijd om de auto weer in te leveren.

Morgen gaan we weer eens een stukje zeilen.

Erik gefeliciteerd met je verjaardag en we halen de BBQ wel in.

Groetjes,
Renzo en Edith

Op zoek naar...

Vrijdagochtend vroeg hebben we Gerrit en Nathalie naar het vliegveld gebracht. Helaas moesten ze alweer terug. Daarna nog even slapen en vervolgens bij de grote supermarkt weer groot inkopen zo lang we de auto nog hadden, zodat we weer zelf kunnen koken enzo. Is wel nodig na al die keren uit eten...
Zaterdagochtend is het dan weer tijd om weer eens wat aan onze conditie te doen en we gaan op Monte Brazil hardlopen. Het blijkt af en toe toch wel erg steil te zijn en onze conditie is toch niet helemaal wat die geweest is, we hebben het zwaar, maar toch bijna 7 km gedaan, heuvelop en heuvelaf. We zijn weer trots op onszelf en wachten de spierpijn af. De staaldraad om de netten op te spannen begint nu toch wel te zwak te worden, daarom is er een nieuwe methode van netten bevestigen aan de boot nodig. Daarom op zoek naar RVS bouten en moeren, na navraag in havenkantoor en shipshop fietsen we de hele stad door. Heuvelop en heuvelaf, maar we kunnen niet vinden wat we zoeken. Als we weer terug in de haven zijn, weet de lokale buurman misschien nog wel iemand die het wel heeft, die zal 's middags nog langs komen bij de boot. Na een paar uur nog niemand gezien, dan brengt de buurman (Paulo) Renzo even naar de winkel toe, maar helaas nog niet gevonden wat we zoeken.
Zondagmorgen is een NL-dorp (Mi Dushi, Feeks en Nostos) aangekomen in Angra. Ze zijn de vorige dag uit Horta vertrokken en de hele nacht doorgemotord om hier te komen. Het wordt weer te gezellig... We bekijken de zeillatten die we voor de bevestiging van de netten wilden gebruiken nog eens goed en eigenlijk voldoet het niet. Internet afgezocht naar goede alternatieven, maar het valt nog niet mee. Dan komt Paulo nog eens langs en stelt voor ons de volgende morgen naar een werkplaats te brengen waar ze RVS gebruiken. Dat is nog eens aardig!
Maandagochtend vroeg moeten we eruit en in de stromende regen rijden we naar de werkplaats. Daar hebben ze mooie RVS buizen die op de hoofdromp en op de drijver bevestigd kunnen worden en dan kunnen we daaraan de netten knopen. RVS buis hebben we nu dankzij Paulo. Nu nog de goede bevestigingsmaterialen. Op Terceira blijft het moeilijk, maar via internet en in Ponta Delgada (Sao Miguel) kunnen we de rest van de materialen kopen. Hopelijk lukt het allemaal en kunnen we volgende week echt de netten repareren. Beginnen met de klus lukt nu niet, het weer is veel te slecht, regen en veel wind. 's Middags lopen we nog even langs de Mi Dushi en we blijven weer lang hangen, erg gezellig.
Aangezien het gisteren weer te gezellig was, moest er vanmorgen weer hard gelopen worden. Weer Monte Brazil op, via een andere route dwalen we over allerlei paden heuvelop en heuvelaf. We komen zelfs een ree tegen! Dat is nog eens een verrassing. Moe, maar bezweet keren we weer terug naar de boot. Vanavond komen John en Jolanda van de JoHo aan met de veerboot, op doorreis naar Sao Miguel, dus vanavond hebben we weer een feestje. Wij gaan het niet te laat maken, morgen willen wij ook doorvaren naar Sao Miguel en omdat het zo'n 90 mijl is, moeten we vroeg vertrekken.

Helaas zijn we een dag te laat...Naomi gefeliciteerd! Margette en Twan ook gefeliciteerd!

Groetjes,
Renzo en Edith

Foto's van de oversteek op de website!

Genieten op Terceira

De tocht van Calheta naar Angra de Heroismo is goed
verlopen. Niemand is zeeziek geworden, maar concentreren op
een splits was toch wel een beetje moeilijk voor onze
tijdelijke bemanning...
Ze hebben de golven redelijk hoog ingeschat, maar kwamen dan
toch wel aan de 17 meter volgens Gait. Veel dolfijnen gezien
en onze nieuwe lure uitgeprobeerd die we in Calheta hebben
gekocht. Volgens de viswinkelmanmeneer was de tonijn ver te
zoeken, misschien San Miguel, maar zeker niet bij Sao Jorge
of Terceira. Jammer maar we hebben toch vol vuur 3 lijnen
uitgegooid om die Greuningers eens een echt lekker vers
visje voor te schotelen. Het mocht niet baten. We hebben wel
een Shearwater gevangen, maar die kon gelukkig zonder al te
veel moeite losgemaakt worden toen Gait hem stevig vasthield
en ik het haakje uit zijn onderkin haalde.

In Angra aangekomen hebben we een mooie plek aan de A
steiger gekregen en konden we bijna niet slapen omdat de
boot zo stil ligt.

We hebben gisteren een auto gehuurd en het eiland bekeken.
Halverwege kregen we toch wel wat trek en gingen we op zoek
naar een supermarkt of restaurantje. Die konden we niet
vinden. Opeens zagen we een grote drukte bij een picknick
plek en besloten we toch maar even te kijken of het niet
stiekum een restaurant was. Een van de jongere vrouwen
aldaar kwam net naar de auto lopen en we vroegen haar of we
daar eten konden kopen. Dat kon niet, het was een uitje van
de ouderenvereniging van Praia da Vittoria. Maar na wat
geroep bleek er nog vis over te zijn en konden we
aanschuiven! We kregen een bak met grote gebarbequede
sardines met vers brood. Dat vonden de oudjes duidelijk niet
voldoende en voordat we goed en wel zaten werd er een fles
wijn opengetrokken, kregen we borden, kwam er nog een fles
wijn, een fles huisgemaakte wijn in een waterfles en een
hele grote fles witte wijn die we met de rode moesten mengen
voor de juiste smaak. Daarnaast nog een fles vruchtensap
voor de BOB en niet te vergegen een heel bord vol lokaal
toetje! Toch moesten zij verder en opeens was het ook weer
helemaal stil en zaten wij met z'n vieren met een bak vol
vis, flessen wijn, een zak brood en heel veel toetje lekker
te lunchen midden in de natuur van Terceire. Super!

De rest van de tocht was ook leuk, we hebben hebben de enige
lege krater van de wereld bezocht en een stuk natuur gezien
dat lek was. Overal kwam stoom, rook en zwavel uit de grond.

De rondrit besloten we in Praia da Vittoria met een hapje
pizza ter voorbereiding van het laatste avondmaal samen met
Gait en Nat. Al met al was het een hele volle maar geslaagde
dag.

Vanmorgen hun nog in het bijna donker gedropt op het
vliegveld. Vroeg opstaan zijn we niet echt meer gewend. Heel
anders dan wachtlopen. Nog even bijgeslapen, boodschappen
gedaan en de auto teruggebracht.

Gerry en Willem, van harte gefeliciteerd met jullie
verjaardag! Ik hoop dat jullie niet weggeregend zijn
tijdens een feestje...

Groetjes
Renzo en Edith.

Met de vlot brug van de steiger naar de kade

Equinox in de haven (of zwembad) van Calheta

De Crew op de Horta-regatta prijsuitreiking.

Sao Jorge

Zondagavond was de prijsuitreiking van de Horta regatta. Om 6 uur moesten we aan de andere kant van de stad zijn in Palace de Barao (of zoiets). We zijn met ons team in de mooie roze shirtjes bijna op tijd daar. De tafels stonden vol met lekkere hapjes, bier, wijn en gin/tonic. Even later begon het officiele gedeelte met toespraken in het portugees en braaf geklap van de portugezen en buitenlanders. De prijsuitreiking was gelukkig wel deels in het engels voor de buitenlandse gasten. Iedereen kreeg een prachtig boek en een plaquette van de Horta regatta. Daarna mochten we aanvallen op drank en hapjes (pasteitjes, gefrituurde garnalen, croissants ham/kaas, aardappelkroketten, kaas, ham en nog veel meer). Het was erg gezellig en erg gastvrij allemaal.

Maandag hebben we eindelijk Horta verlaten. Het was erg moeiijk om daar weg te komen. Eerst boot opruimen, dan naar de receptie (die dan natuurlijk net gesloten is) om te betalen, afscheid nemen van iedereen. We zijn de kade wel 10 keer heen en weer gelopen, verschillende boten op en weer af, weer terug naar de receptie en dan kunnen we om half 3 toch weg. Geen lange tocht, 20 mijl naar Vela, Sao Jorge. Eerst hebben we geen wind, dan hebben we wind tegen en vervolgens halve wind en zeilen we relaxed naar Vela. In Vela aangekomen merken we dat er een haven is gemaakt en dat ankeren een beetje moeilijk wordt door gebrek aan ruimte. Eerst dus maar weer stootwillen ophangen en landvasten klaarleggen. Dan naar de ingang, het lijkt allemaal heel smal, we moeten ook geen tegenliggers krijgen. Er staan een paar mensen op de kant naar ons te gebaren dat we niet te dicht bij de pier moeten varen en dat we bij de ingang aan de betonnen kade kunnen liggen. Landvasten worden gevangen en we liggen weer. Verder de haven in was voor onze breedte niet mogelijk geweest, we konden niet keren en we zouden de hele doorgang blokkeren, maar hier liggen we perfect. Vanaf het water zagen we al allerlei kraampjes, we vragen het de politieman en deze wordt helemaal blij: ja, er is een groot feest de hele week met veel bier en hapjes! Als we er even later langs lopen is het nog niet echt open en zijn ze nog aan het opbouwen. Dan maar naar het pleintje en daar een hapje eten.

De volgende dag verder, afhankelijk van de wind gaan we naar Terceira of naar het volgende dorpje Calheta. Eenmaal op open water is er niet veel wind en dobberend, soms zeilend, gaan we toch naar Calheta. Onderweg zien we dolfijnen! Eerst ver weg, maar dan komt er een groepje recht op ons af en gaat onder de boot door. Bij Calheta aangekomen ligt er midden in het haventje een drijfsteiger en er wordt druk gewezen dat we daar aan kunnen leggen. Doen we. De steiger ligt niet vast aan de wal, maar er is een vlot aan een touwtje waarmee je naar de kant kan komen. Erg wiebelig en grappig, maar we staan zo weer aan land. Deze avond maar weer eens zelf gekookt, mag wel weer eens na 1,5 week uit eten.

Vandaag gaan we weer een iets langer stuk zeilen naar Angra da Heroismo, Terceira.

Groetjes,
Renzo en Edith
Gerrit en Nathalie

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com