De prijs was redelijk en het ziet er goed uit. Daarna natuurlijk nog even de viswinkel en shipshop in om nieuwe speeltjes voor de vissen te kopen... Hopen maar dat ze ermee willen spelen. Dan nog nieuwe voorraden kopen en snel terug naar St Anne om weer lekker te kunnen zwemmen. Shoppen is erg vermoeiend en vooral warm. We hadden wel gehoord van de staking, maar nog niets gemerkt. Dat was wel anders toen we bij Fort de France in de buurt kwamen.
Vanuit St Anne zijn we naar Petit Anse d'Arlet gevaren. Heerlijk onder spinnaker gezeild en bij de hoek naar de baai werden we begroet door dolfijnen. Eindelijk weer, de eerste keer in de Carieb. Willen we het anker gooien roept een franse motorboot dat dat toch echt te dichtbij is en motort met ankerketting schuin achter zich naar ons toe om te bewijzen dat dit echt niet kan. Franse idioten! We besluiten toch maar op een andere plek te gaan liggen, om vervolgens te zien dat zo ongeveer iedereen tegen de avond vertrekt. De volgende dag zeilen we naar Anse Noire, een prachtige baai met een zwart zandstrand en steile kliffen aan het begin van de baai. antastisch mooi snorkelen daar, met heel veel visjes, anemonen, koralen en een steile wand naar beneden. 's Avonds gaan we daar uit eten, maar de groente blijkt uitverkocht...Staking?
De volgende dag willen we naar Trois Ilets. Als we de baai uit varen, blijkt er veel wind te staan en met een rif in het grootzeil kruisen we de baai van Fort de France in. Bij het hijsen van de fok moet je Renzo niet geloven als hij zegt dat de fok klaar is en meteen naar voor lopen om de tophoek vast te maken aan de val. Dan is het ook handig dat je niet alleen de sluiting dicht doet, maar ook vastzet aan het zeil (Edith). Kortom ik (Edith) was alleen de val omhoog aan het hijsen en niet het zeil. Dan maar de spival gebruiken en zo konden we toch echt kruisen. Aangekomen bij Trois Ilets laten we het grootzeil zakken en daarbij sla ik mijn pet van mijn hoofd en maken we een pet over boord manouvre. Na 2 keer mis grijpen spring ik overboord en pak mijn pet en zwem terug naar de boot. De skipperspet mag niet zo maar verloren gaan! Bij trois Ilets aangekomen staat het ons alle vier niet aan. Er staat te veel wind in de baai en het ziet er niet gezellig uit. We keren weer om en gan voor de wind terug naar Anse Mitan. Boten genoeg en een mooie ankerplek. Niels en Miek gaan erop uit met een boodschappenlijstje. Even later komen ze gedesillusioneerd terug met alleen brood, geen avondeten. De hele supermarkt is leeg. door de staking zijn er geen verse producten meer te krijgen en blijkbaar is iedereen aan het hamsteren geslagen behalve wij. Dan toch maar weer uit eten, maar ook daar worden sommige producten schaars; verschillende gerechten van dekaart waren uitverkocht, geen rose meer, geen rode wijn, geen citroenijs. Misschien wordt het tijd voor een volgend eiland??? Voorlopig is het allemaal niet zo'n probleem voor ons, we hebben nog eten en drinken genoeg, en misschien vangen we nog eens een visje. Maar het is wel apart om mee te maken.
Groeten,
Renzo en Edith
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten