Onderweg naar st Maarten

Na een heerlijk nachtje zeilen zijn we in de ochtend bij White house bay aangekomen op St Kitts.
Beetje relaxen en snorkelen, doen we de volgende dag het laatste stukje.
Die avond heeft Nico zijn zelf geraapte vliegendevis in mootjes gehakt en aan de haakjes gedaan. Gelukkig had Roos het briljante idee om ook de grote haken met stalen voorloop uit te gooien...
Nog geen 10 minuten later is er een hoop geklater en hebben we beet! De verrassing is groot als Nico een Albacore longfin tuna van ongeveer 10 kg naar boven haalt!
Ik was al aan het koken, plan en pan aangepast en we hebben heerlijk witte tuna gegeten bij de pasta.

We vertrekken zo heel erg vroeg naar St Maarten

Renzo

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

St Maarten here we go!

Hi

Vandaag vertrekken we van het prachtige Dominnica naar St Maarten. We slaan Guadeloupe en nog een paar mooie eilanden over, maar dan hebben we nog wat voor een volgende keer...

Het plan is om op St Maarten nog wat kleine klusjes af te maken en de boot leeg maken.

De tocht van Roseau naar Portsmouth was mooi. De hele middag hadden we een regenboog boven het eiland en wij konden in flinke vlagen (35 kn) tot 15 knopen relaxed zeilen op vlak water.

In Portmouth zijn we de volgende dag met de bemanning van de Galeb naar Cabrits National park gelopen om daar te snorkelen. Op weg daarheen hebben ze voorgedaan hoe je kokosnoten moet openen. Het snorkelen was als in een aquarium. Helder water en heel veel visjes en koralen. Op de terugweg nog kalebassen meegenomen die Roos en Nico nog gaan bewerken...
Die avond was er bbq bij big Pappa!
Deze bbq was voor alle yachties, en we hebben weer wat mensen leren kennen die we al een tijdje steeds weer tegenkomen.
De rumpunch was een rumPUNCH! Sommigen wijten het aan de vis, maar daar is ook nog enige twijfel over.....

Ondanks dat hebben we de volgende ochtend om half 7 de wekker staan om de Indianriver te bekijken. Onze gids haalt ons op bij de boot. We zijn een beetje stil zoals dat moet bij vogels kijken, de rivier is mooi en we komen ook nog langs plekken waar Pirates of the Caribean is opgenomen.

Daarna zijn we nog even gaan slapen.

Die middag nog de carnavalsoptocht bekeken maar geen puf meer om 's avonds mee te doen.

Zo meteen vertrekken we. Misschien een tussenstop op Montserat, maar waarschijnlijk gewoon in 1 stuk door.

Renzo.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Emerald Pool

Renzo gaat weer zwemmen...

Victoria Falls

Renzo gaat zwemmen....

Dag Niels en Miek

Eindelijk weer een blog update vanuit Dominica

Hallo allemaal,
het is even geleden dat we geblogd hebben, maar ondertussen hebben we
wel leuke dingen gedaan! We hebben al wat verteld over de wandeltocht
bij St Pierre, maar nu met foto's nog wat meer:
Na het afscheid van Niels en Miek (die de traditie hebben ingesteld om
alle restant us$ te schenken aan Help Edith en Renzo de Wereld rond fonds!)

Zijn we naar St Pierre gezeild waar we bijna beet hadden. De helft van
de lure is afgebeten maar de vis weigerde de haak te slikken...

We zijn ondertussen van Martinique weg. Op de dag van ons vertrek,
dinsdag, was er een demonstratie en alle middenstand was erg onrustig in
het dorp. We moesten maar snel naar onze dinghy en vertrekken volgens de
mevrouw van het internet cafe waar we moesten uitloggen van Martinique.
Vanaf de boot hebben we de demonstratie gezien, niet echt groot...

De trip van Martinique, St Pierre, naar Dominica was een heerlijk
tochtje. Geen vis gevangen. Jammer.
Dominica is weer echt Carieb, relaxed!
We kregen de mooring vlak bij de kust bij een klein werfje. 's Avonds
was er feest. De volgende dag werden we daar welkom geheten in de
Ghetto. Met douches en genoeg "coffee shops".
Omdat ze vuur aan het strand maakten en we toch wat last hadden van de
rook zijn we de volgende dag vertrokken naar een mooringboei wat verder
uit de kust. Wel duurder maar nu met internet!

We hebben een toertje rond het zuidelijke deel van het eiland gemaakt.
Een prachtige hike naar de Victoria falls, daarna naar het Emerald lake,
en aansluitend snorkelen in champagne beach, in de vulknische bubbles.
Dit laatste ging niet door wegens de hoge deining die gigantische golven
op het stand wierp en het water vertroebelde.
Al met al een fantastiche tocht.

Dominica is echt prachtig!

Renzo.

Nieuwe foto's geplaatst!

Nieuwe Foto's...(op de site)

Martinique, de staking gaat nog door.

Hallo allemaal,
we zitten vandaag (maandag) nog steeds op Martinique, bij St Pierre. Dit is een vriendelijk dorpje waar we nog wel schaarste in de supermarkt en geen benzine vinden, maar voor de rest weinig last hebben van de staking.

Nadat we Nico en Roos hebben opgehaald bij het vliegveld hebben we Niels en Annemiek de volgende dag aan land gezet. Die middag de boot klaargemaakt en rustig de baai van Fort de France uitgezeild. Het plan was richting Case Pilote maar we waren zo lekker aan het varen dat we doorgezeild zijn naar St Pierre. Goede ankergrond en bij aankomst lag het nederlandse dorp van de Saeftinge, Samba en Wanderer er ook.
De volgende ochtend bleek het zaterdag te zijn en was er een goed gevulde markt met groenten, fruit en tonijn! Nico zag suikerriet liggen en wilde dit graag weer eens eten. De marktman had alleen een klein stukje liggen en maakte dit voor ons klaar om te proberen. Daarna nog een kokosnoot leeggedronken met z'n vieren.
Na de markt hebben we brood bij de bakker gevonden en Edith en Roos hebben al het bier en kaasjes bij de supermarkt opgekocht. Wel apart als het niet meer vanzelfsprekend is dat je je boodschappen kan doen.
De tonijn hebben we bij een sundown BBQ op het strand klaargemaakt. Heerlijk! We hadden weinig kolen en waren daarom naar wat hout op zoek. Werden we aangesproken door een mevrouw of we misschien houtskool nodig hadden. We kregen zo een tas houtskool van haar. Heel vriendelijk.
Toen we terug op de boot kwamen werden we nog gebeld door Apeldoorn! Ivonne ik hoop dat je een leuke verjaardag hebt gehad.

We zijn de "canadezen" ook weer tegengekomen in de wasserette (ja je leest het goed, boodschappen doen en de was op dezelfde dag). Zij vertelden van hun tocht op Montagne Pelee. Dat leek ons ook wel wat. Het bleek ook al op het lijstje van Roos en Nico te staan zodat het besluit snel genomen was om zondag daarheen te gaan.

Het eerste stuk fris en fruitig gelopen, richting Morne Rouge, maar het is toch wel zwaar heuvel op enzo... Wel Kolibri's gezien en een paar zoet water krabbetjes. Daarna een lift gekregen in de bak van een pickup naar Morne Rouge. We werden bij de afslag naar de Pelee afgezet.
Weer een stukje gelopen en de volgende lift gekregen tot aan het basis station. Daar wat gedronken en toen de berg op!
Het was niet echt een makkelijk pad en het bestond voornamelijk uit hoge traptreden en rotsen. Conditie was way out in the ocean... Na een aantal tussenstoppen hebben we uiteindelijk de krater rand bereikt en kozen we niet voor het zeer zware pad naar de top maar voor de gewone wandeling rond de kraterrand. Volgens de kaart in het basis station konden we die rond lopen. Bij een hoge top aangekomen was er niet echt meer een pad en konden we in de diepte het punt zien waar we uitmoesten komen om van de kraterrand terug te komen bij het basis station. Toen hebben we besloten om dezelfde weg maar terug te gaan en gingen we samen met de onderweg gevonden hond terug. De hond kende beter de weg dan wij... Maar we hadden nog maar twee en een half uur tot het donker werd en de heenweg had wel drie uur geduurd. Dus tempo maken. We waren al wel wat moe, maar ja je moet toch wat. Gelukkig begon het ook nog te regenen en was het zonnige weer verstopt achter de wolken.
Op het laatste stuk heeft Edith nog een misstap gemaakt en haar enkel verstuikt. Toen besloten we bij het basis station een taxi te bellen.
Bij aankomst aldaar was het basis station al dicht en helemaal verlaten. Naar het hotel 1,5 km verderop gelopen. Dat was dicht maar ze probeerden wel een taxi voor ons te bellen. De taxi was niet beschikbaar, geen benzine door de staking. Er reden ook geen bussen door de staking en de man van het hotel had ook heel weinig benzine zodat hij ons niet terug kon brengen. Uiteindelijk bood hij aan ons naar Morne Rouge te brengen tot de hoofdweg naar St Pierre. Weer een super vriendelijke martiniqueaan.
Na nog geen 20 minuten lopen werden we meegenomen achter in een bestel auto zodat we toch weer veilig en droog in St Pierre aankwamen waar ze met pre carnaval bezig waren. Lekker pizza gegeten en zo het mandje ingerold.

Renzo

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Boodschappen doen...

Vandaag vroeg opgestaan, want gisteren hebben we gezien dat er bevoorrading was bij de supermarkt. Om half 9 ging de supermarkt open, dus om 8 uur zijn Niels en ik (Edith) vertrokken naar de supermarkt. Om kwart over 8 waren we bij de supermarkt en er zaten al heel veel mensen te wachten tot de deur open ging, bij voor- en achteringang. Om half 9 kwam blijkbaar het personeel de supermarkt in en kwam iedereen van de achteringang ook bij de ingang staan alsof we op de skilift stonden te wachten. Eindelijk om 9 uur ging de deur open en stroomde iedereen de winkel in. Mandjes werden uitgedeeld en toen de mandjes op waren ging de deur weer dicht en de rest moest nog langer buiten wachten. Wij waren gelukkig binnen. Niels rende naar het vlees, ik naar groente en kaas. Vlees was er niet en kaas ook niet, nog wel wat kiwi's en wortels. Gelukkig ook nog wel eieren, maar die gingen zo hard dat we snel 5 dozen hebben meegenomen, die blijven ten minste lang goed. Er werd flink gegraaid naar alle verse producten en volgens mij was de winkel binnen no time weer leeg. Dan een lange rij bij de kassa en we stonden weer buiten met eten. Allemaal mensen voor de deur die jaloers naar onze volle boodschappentassen keken... Strict deurbeleid als bij een discotheek, 2 eruit, 2 er weer in, maar nu voor een lege supermarkt. Lopend naar de boot komen we langs een vrachtwagen waar stronken bananen en kokosnoten op liggen. Een hele tros voor een euro. Vers gekapt zo te zien en die kopen we meteen. Iets verderop saan wat luidruchtige mannen te staken en we gaan snel verder naar de boot. Zo wordt het wel een hele expeditie om boodschappen te doen, je maakt weer eens wat nieuws mee.
Zo meteen varen we naar de baai bij het vliegveld om Roos en Nico op te kunnen halen. Zo ver wij weten rijden er weinig taxi's en zijn er wegen afgesloten, maar met de boot komen we er wel. Morgen zetten we Miek en Niels op het vliegveld, dus vanavond een gezellige volle bak in de boot. Kunnen we eindelijk kolonisten spelen...Wel toepasselijk in deze omgeving.

Edith

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Niels is jarig!

Staking!

Het grootzeil is gelukkig weer gerepareerd, op tijd voordat de staking te erg is geworden.
De prijs was redelijk en het ziet er goed uit. Daarna natuurlijk nog even de viswinkel en shipshop in om nieuwe speeltjes voor de vissen te kopen... Hopen maar dat ze ermee willen spelen. Dan nog nieuwe voorraden kopen en snel terug naar St Anne om weer lekker te kunnen zwemmen. Shoppen is erg vermoeiend en vooral warm. We hadden wel gehoord van de staking, maar nog niets gemerkt. Dat was wel anders toen we bij Fort de France in de buurt kwamen.
Vanuit St Anne zijn we naar Petit Anse d'Arlet gevaren. Heerlijk onder spinnaker gezeild en bij de hoek naar de baai werden we begroet door dolfijnen. Eindelijk weer, de eerste keer in de Carieb. Willen we het anker gooien roept een franse motorboot dat dat toch echt te dichtbij is en motort met ankerketting schuin achter zich naar ons toe om te bewijzen dat dit echt niet kan. Franse idioten! We besluiten toch maar op een andere plek te gaan liggen, om vervolgens te zien dat zo ongeveer iedereen tegen de avond vertrekt. De volgende dag zeilen we naar Anse Noire, een prachtige baai met een zwart zandstrand en steile kliffen aan het begin van de baai. antastisch mooi snorkelen daar, met heel veel visjes, anemonen, koralen en een steile wand naar beneden. 's Avonds gaan we daar uit eten, maar de groente blijkt uitverkocht...Staking?
De volgende dag willen we naar Trois Ilets. Als we de baai uit varen, blijkt er veel wind te staan en met een rif in het grootzeil kruisen we de baai van Fort de France in. Bij het hijsen van de fok moet je Renzo niet geloven als hij zegt dat de fok klaar is en meteen naar voor lopen om de tophoek vast te maken aan de val. Dan is het ook handig dat je niet alleen de sluiting dicht doet, maar ook vastzet aan het zeil (Edith). Kortom ik (Edith) was alleen de val omhoog aan het hijsen en niet het zeil. Dan maar de spival gebruiken en zo konden we toch echt kruisen. Aangekomen bij Trois Ilets laten we het grootzeil zakken en daarbij sla ik mijn pet van mijn hoofd en maken we een pet over boord manouvre. Na 2 keer mis grijpen spring ik overboord en pak mijn pet en zwem terug naar de boot. De skipperspet mag niet zo maar verloren gaan! Bij trois Ilets aangekomen staat het ons alle vier niet aan. Er staat te veel wind in de baai en het ziet er niet gezellig uit. We keren weer om en gan voor de wind terug naar Anse Mitan. Boten genoeg en een mooie ankerplek. Niels en Miek gaan erop uit met een boodschappenlijstje. Even later komen ze gedesillusioneerd terug met alleen brood, geen avondeten. De hele supermarkt is leeg. door de staking zijn er geen verse producten meer te krijgen en blijkbaar is iedereen aan het hamsteren geslagen behalve wij. Dan toch maar weer uit eten, maar ook daar worden sommige producten schaars; verschillende gerechten van dekaart waren uitverkocht, geen rose meer, geen rode wijn, geen citroenijs. Misschien wordt het tijd voor een volgend eiland??? Voorlopig is het allemaal niet zo'n probleem voor ons, we hebben nog eten en drinken genoeg, en misschien vangen we nog eens een visje. Maar het is wel apart om mee te maken.

Groeten,
Renzo en Edith

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Martinique

We zijn 3 februari op Martinique aangekomen na een hobbelig tochtje vanuit Rodney Bay op St Lucia. Omdat het grootzeil nog kapot was konden we alleen de fok gebruiken en gingen we maar 4 a 5 knopen. Later toch maar de screacher uitgerold en we liepen de dubbele snelheid, gelukkig. Bij het binnenlopen van Le Marin op Martinique kwamen we de Laaxum tegen die vertelde dat het heel druk en geen zwemwater was bij Le Marin, dus omgekeerd en naar St Anna om te ankeren. Daar lag dan ook de Laaxum en een heel Nederlands dorp. Gezellig!
De volgende ochtend naar Le Marin om het zeil te laten repareren, inklaren, boodschappen doen. De terugweg met de dinghy was erg spannend met een boot vol boodschappen en mensen en dan vastlopen in de modder naast de vaargeul. Zelfs met een dinghy kun je vastlopen! Daarna snel terug naar St Anna, daar is het veel mooier en lekker even zwemmen om af te koelen. 's Avonds worden de vissen gevoerd met kip aan een haakje, er wil er maar 1 bijten en die hapt gewoon de lijn door, haakje weer kwijt en alle vissen op de hoogte van de haakjes in de kip en we vangen niets. We wilden zo graag vis vangen voor Niels z'n verjaardag.
Gisterenmiddag een surfplank gehuurd en Niels en Miek een spoedcursus windsurfen gegeven op een erg wiebelige, gladde surfplank. Na een uurtje op een plank klimmen, eraf vallen, zeil optrekken (allemaal in willekeurige volgorde) lukt het om een stukje te surfen zonder vallen en is het genoeg voor die dag. Terug op de boot horen we dat er verse vis te koop is op de vismarkt en we halen een kilo tonijn voor de BBQ en we hebben een heerlijke sunset BBQ op het strand. De eerste keer voor Niels op zijn verjaardag.

Renzo en Edith

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Beterl laat dan ...

Zo daar is eindelijk weer een berichtje van ons!

Vrijdag is ondanks het weer toch nog de buiskap gemonteerd en aan het
eind van de dag was hij ook af!
Misstaat de boot helemaal niet.
Zaterdag besteed aan alle schroefgaten van de buiskap montage in de
epoxy te zetten en te versterken.
Zondag heel vroeg vertrokken om naar Martinique te gaan voor Niels en Miek.

Halverwege St Vincent en St Lucia bleek het bovenste pand van het
grootzeil los te laten.
Gerepareerd met tape, maar ging gelijk weer kapot... Jammer.

Met Niels en Annemiek gebeld en zij zijn naar St Lucia gegaan, wij
gemotord tegen de wind in . Geen pretje en heel langzaam.

Nu zitten we in Rodney Bay, in het noorden van St Lucia en gaan zo naar
Martinique op de fok om daar het grootzeil te laten repareren.

Groetjes

Renzo, Edith, Niels en Annemiek.