De nacht donderdag op vrijdag is de wind helemaal weg en draait iedereen rondjes in een veel te volle ankerbaai. De buren raken ons met hun achterschip en we hebben een deukje in een drijver. Geen schade waarmee we niet kunnen varen, maar toch wel jammer en een onrustige nacht.
Vrijdagochtend vroeg op, ondertussen waait het weer lekker. Zoeken naar de startlijn, doordat de wind veel noordelijker is dan normaal wordt de baan veranderd. Gewoon de anderen achterna, dan moet het goed gaan. Vanaf de start kruisen naar de bovenboei, dan met de screacher naar de westkant van het eiland. We liepen ondertussen meer dan 20 knopen, het zeewater vliegt om de oren en we blijven dicht bij de andere trimarans. Het is spannend maar geweldig varen! De samenwerking in ons nieuwe team loopt uitstekend. Dan om de westkant van St. Maarten, door de brekers heen. Af en toe gaan we een golftop op en is er geen water meer onder de boot en vallen we naar beneden. Alles wat altijd kon blijven bestaan, ligt nu door de kajuit heen. Daarnaast lekt de zwaardkast toch nog bij deze snelheden, dus binnen is het een puinhoop. We gaan verder naar de noordzijde van het eiland tegen de wind in, kruisen met regelmatig 14 a 15 knopen. Aan de noordzijde van St. Maarten trekt de wind pas echt goed aan, met daarbij nog stevige golven. Uiteindelijk toch maar een rif gezet bij meer dan 40 knopen schijnbare wind. Ondertussen slaat ook de windgenerator op hol en breekt een blad af. Nu is het een moordwapen geworden die staat te dansen op zijn paal. Er wordt een touw in gegooid, maar die is te licht en wordt ver weg geslingerd. Daarna een zwaarder touw en die stopt de windgenerator gelukkig. Nu kunnen we weer verder, we liggen nog steeds redelijk dicht bij de andere trimarans, dus het gaat wel lekker. Na nog een paar mijl varen tegen steeds hoger wordende golven in, zijn we eindelijk bij het keerpunt waarna we met de wind mee terug naar het zuiden kunnen. Lekker van de golven af surfen. Het waait helaas te hard voor de spi en de screacher is in het eerste rak niet goed opgerold dus die kunnen we ook niet gebruiken. We verliezen tijd op de andere boten, maar gaan nog steeds 10 tot 15 knopen. Uiteindelijk zijn we in goed 3 uur bij de finish. Allemaal geheel gepekeld, moe maar voldaan. Het is toch heel wat als je huis meer dan 20 knopen loopt... Daarna de zooi opruimen en voor de volgende dag beter vastzetten. Er waren geen breekbare spullen door de kajuit gegooid, dat hebben we ondertussen al geleerd.
's Avonds eerst naar de jachtclub om de uitslag te bekijken. We zijn 2de geworden! Een hele prestatie voor een tourboot. Daarna is er een groot feest op het strand. Daar nog naar toe, maar ik ben op en we gaan op tijd terug naar de boot. De hele Heineken regatta is een groot feest, het hele eiland doet mee. We vermaken ons hier prima.
Edith
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten