Na een leuke wandeling door het dorpje Vila do Porto, een van de oudste nederzettingen van de Azoren zagen we dat er vissers binnen gekomen waren met mooie tonijntjes. Zij kunnen het beter dan wij. Toen Edith en ik om de haven gelopen waren naar de vissers toe vroegen we of we een vis konden kopen. We kregen een lekkere bonito en hoefden niet te betalen. Dat is nog eens vis halen! De vis gelijk schoongemaakt en in mooie moten de koelkast in. Gerd was toen net door de politie de haven uitgefloten. Zwemmen en havens gaan niet helemaal goed samen. De lokale kinderen wisten natuurlijk dat je wel kon zwemmen als de agent middag pauze heeft...
Later met z'n allen op de boot hoorden we een hoop gefluit en geroep. We hadden niet het idee dat het voor ons bedoeld was, maar toen we omkeken bleek dat wel het geval. Ze wezen op een vis. Weer liepen we een rondje om de haven en daar was een man die vanuit Canada weer terug naar Santa Maria was gekomen. Hij hoopte dat we frans konden spreken. Hij had nog een lekkere bonito voor ons, schoongemaakt en wel! Die heb ik gelijk opgebakken als middag hapje bij de borrel, heerlijk! Nu gaan we een lekkere schaal nasi maken met vers gebakken tonijn moten erbij. Morgen een auto huren en het eiland bezichtigen.
Groetjes
Renzo Edith
Gerd en Margriet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten